Wanneer krijgen aannemers en gemeentes toch eens iets meer respect voor het militair erfgoed dat ze bezitten (5/07/2015).

Het blijft een triestige zaak maar je krijgt schrik als aannemers werken moeten uitvoeren in de nabijheid van vaak zelfs opgekuiste bunkertjes. Je zou je toch beginnen schamen als je ziet hoe respectloos door de meeste aannemers met dit type van erfgoed wordt omgegaan.

Dit zijn foto's van het reeds bedreigde bunkertje D23 achteraan tegen de Schelde op de site van MPI te Kwatrecht. Aannemer Cordeel is hier een nieuwe blok aan het bouwen voor het scholencomplex. Ongelukkig staat dit bunkertje op de rand van de werken (heeft er eigenlijk niets mee te maken) maar het deelt toch, ondanks zijn origineel volledig opgekuiste toestand, in hun desinteresse.

Foto's 4 juli 2015 : Puin en rommel liggen letterlijk tot tegen de bunker. Het schietgat die als enige op de lijn nog zijn originele luik bevat, is ondanks dat het door mijzelf altijd in dichte toestand was gezet om het niet te beschadigen, opnieuw plat gelegd. De rommel ligt er gewoon opnieuw tot bovenop.

Foto's 5 juli 2015 : Omdat ik de situatie niet betrouwde, ben ik veiligheidshalve dit luikje opnieuw gaan vrijwaren van verder onheil. Er is een betonijzer voor in de grond geslagen zodat het niet opnieuw kan naar beneden vallen en nog eens bedolven geraken. Aan de ingang die vrij vlot bereikbaar was, is de grond ondertussen zodanig tegen geduwd dat de bunker totaal niet meer betreedbaar is. Respect AUB.

Ondertussen anno 2017 is er ook hier wel degelijk beterschap. Het bunkertje staat opnieuw totaal eenzaam, scheefgezakt tegen de Schelde. Hij is wel opnieuw totaal overgroeid geraakt maar heeft gelukkig de werken vrij intact overleefd.

Hopelijk heeft men bij de aanleg van het nieuwe te voorziene Scheldepad iets meer respect voor dit structuurtje dan wat men ooit had met de verdwenen parel van de bunker B46 te Melle.

Bunkertje D23, herfst 2016.